วิทยุ-โทรทัศน์ดิจิตอลคืออะไร

วิทยุ-โทรทัศน์ดิจิตอล (Digital Broadcasting) หมายถึง การส่งผ่านภาพและเสียงโดยสัญญาณดิจิตอลที่มีประสิทธิภาพสูง ภาพและเสียงคมชัด สามารถส่งข้อมูลได้มากกว่าแบบอนาล็อกในหนึ่งช่องสัญญาณ และทำให้ได้คุณภาพของภาพและเสียงดีกว่าด้วย

การเปลี่ยนระบบจากอนาล็อกเป็นดิจิตอล เป็นกระแสของโลก ทั้งในกิจการวิทยุ-โทรทัศน์ต่างๆ ดังนี้
1.ระบบแพร่ภาพดิจิตอลผ่านดาวเทียม (The Digital Video Broadcasting - Satellite System) หรือ DVB-S
2.ระบบแพร่ภาพดิจิตอลผ่านสายเคเบิ้ล (The Digital Video Broadcasting - Cable System) หรือ DVB-C
3.ระบบแพร่ภาพดิจิตอลภาคพื้นดิน (The Digital Video Broadcasting - Terrestrial System) หรือ DVB-T
จุดใหญ่ที่จะทำให้ดิจิตอลทีวีต่างจากอนาล็อกทีวีมากคือเทคนิคในด้านนี้ ซึ่งเราเองก็จะเริ่มเห็นจากตัวอย่างของระบบโทรศัพท์ที่เปลี่ยนจากอนาล็อกมาเป็นดิจิตอล ในทำนองคล้ายกัน โทรทัศน์ดิจิตอลจะกลายเป็นสื่อผสมชนิดหนึ่ง (Multimedia) โดยเป็นสื่อผสมที่มีความเร็วสูงสุด สื่อผสมในที่นี้จะประกอบด้วยภาพ เสียงและข้อมูลภาพที่เราจะได้จาก ดิจิตอลทีวีก็จะขึ้นเป็นระดับความคมชัดสูง (HDTV) ภาพที่รับชมก็สามารถโต้ตอบ (Interactive) ได้

ประเทศไทยจะมีทีวีดิจิตอล ซึ่งเป็นช่องฟรีทีวี หรือที่ประชาชนสามารถรับชมได้เป็นการทั่วไป จำนวน 48 ช่อง เริ่มออกอากาศ ตั้งแต่กลางปี 2557 และจะยกเลิกระบบทีวีอะนาล็อกภายในปี 2559   สำหรับมาตรฐานของทีวีดิจิตอลแล้ว กสทช.ได้เลือกใช้ระบบส่งสัญญาณแบบ DVB-T2 : Digital Video Broadcasting-Second Generation Terrestrial) ซึ่งเป็นมาตรฐานยุโรป และเป็นระบบที่ใหม่และมีประสิทธิภาพมากที่สุดเมื่อเทียบกับระบบอื่นๆ อีกทั้งยังเป็นระบบที่ประเทศสมาชิกอาเซียนส่วนใหญ่ก็เลือกใช้เช่นกัน

อ้างอิง : http://bcp.nbtc.go.th/knowledge/detail/369